Weinig, om niet te zeggen totaal niks, weet ik over Nancy Sanchez, behalve dan dat ze erg jong oogt, uit Californië afkomstig is en debuteert met een zeventracker, waarop ze jazz, folk en latin op een erg onweerstaanbare wijze met elkaar vermengt.

De songkeuze mag dan misschien wat voor de hand liggend zijn, de manier waarop Nancy ze weet te vertolken, voorspelt erg veel goeds: hoewel het in vijf van de zeven gevallen om regelrechte standards gaat, hab ik op geen enkel moment bij de veelvuldige beluisteringen die ik dit plaatje gaf, het gevoel dat ik dit elders al beter gehoord had. Neem daarbij de twee eigen composities van Nancy, die allerminst door de mand vallen en je weet meteen waar je staat: mensen die houden van de stem van Björk, de zangwijze van Regina Spektor of de flair van Nina Simone, vinden bij Nancy Sanchez een mix van dit alles.

Deze jonge dame leverde namelijk een erg fraai visitekaartje af en het is vanaf nu al uitkijken naar de eerste volwaardige cd. Enkele woorden van lof ook voor de prima begeleidingsband, die bestaat uit Matt Politano (piano), Andy Waddell (gitaar), Jeff Littleton (bas) en Evan Stone (drums): zeer, zéér degelijk werk! Misschien bij een volgende gelegenheid toch een ietsje avontuurlijker tewerk gaan bij de songkeuze. (Dani)